Terwijl de meeste mensen aan het terugblikken zijn op 2020, ga ik zelf 20 jaar terug. Want 20 jaar geleden sloot ik op deze dag mijn periode als kapster af. Het klinkt als heel lang geleden, maar omdat mijn herinneringen aardig helder blijven, voelt het als nog geen 10 jaar geleden. Een collega, een van de bijzondere mensen in mijn leven, en ik zelf besloten beiden een nieuw pad in te gaan. Zij als kapster en schoonheidsspecialiste. En ik hing mijn scharen aan de wilgen, terwijl ik niet eens wist wat ik ging doen. Terwijl nu 20 jaar verder mensen soms niet eens weten dat ik ooit begonnen ben als kapster.
Ik heb een tijd gezegd: ‘Het was de slechtste keuze die ik voor mijzelf toen heb kunnen maken.’ Zo heb ik er ook lange tijd naar gekeken. Een keuze door omstandigheden. Want ik zei altijd dat ik toneelspeelster wilde worden. Waar die keuze vandaan kwam, weet ik nog steeds niet. Want het enige wat ik aan theater heb gezien in mijn jeugd, was het AKS Theater in Apeldoorn.
Omdat mijn ouders het niet breed hadden, koos ik voor het leerlingwezen, nu de BBL-opleiding. Kon ik snel verdienen en mijn eigen opleiding betalen. En in die tijd kon je kiezen voor de kappersopleiding of de techniekopleiding. Omdat ik echt een meisje was die de Barbies links liet liggen om met haar broer met technisch lego te spelen, geen voorraden aan kleding en make-up had, was het wel een logische keuze: ik ging voor de kappersopleiding.
Maar goed, sommige stappen zijn niet voor niks. Want als je vraagt wat het mij heeft opgeleverd, is dat ik mijn mensenkennis heb vergroot en daarnaast ook het sociale contact. Ik denk dat mensen van die tijd mij niet meer herkennen als ze me nu spreken. Want ik zal nu soms meer zeggen dat dat ik destijds tegen ze heb gedaan.
Daarnaast heb ik daar ontdekt hoe sensitief ik ben en hoe sommige mensen bij mij konden ontspannen of hun verhaal kwijt konden. Het voordeel was dat ze heerlijk ontspannen naar huis gingen, terwijl ik met hun energie en hun verhaal achterbleef. Zo denk ik terug aan een oma die vertelde dat zij haar kleindochter had verloren. Via een vriendin wist ik om wie het ging en welk nummer er gedraaid werd tijdens de uitvaart. En toen het nummer op de radio werd gedraaid, stopte ik met knippen en hebben we samen in stilte het nummer geluisterd.
De tijd en ruimte maken om mensen hun verhaal te doen, heb ik daar verder ontwikkeld. Want nu ik het zo schrijf, heb ik het niet geleerd, dat zat al wel in mij. Want bij mij gaan de mensen altijd voor de omzet of regels. De serieusheid en zorgvuldigheid, die mocht ik daar laten zien. Het loslaten heb ik in de 20 jaar daarna nog mogen leren.
In die tijd heb ik ook geleerd dat ik niet geschikt ben als direct leidinggevende. Nog tijdens het afronden van mijn opleiding werd ik cheffin van een vestiging. Maar hoe trots je ouders en mensen om je heen dan kunnen zijn, ik had er geen lol in. Ik fungeer gewoon beter als ik naast iemand sta, als ik kan meekijken en ondersteunen. Dus ik was trotser op mijzelf toen ik aangaf niet meer in deze functie te willen werken en ook niet meer op deze vestiging. Want als je elkaar niet verder helpt, dan is voor mij de lol er ook aardig snel af.
Humor en plezier, dat zijn echt essentiële waarden voor mij. Het gaat niet om continu fun, want samen ergens hard aan werken en ergens aan bouwen, dat vind ik minstens zo belangrijk. En er moet altijd ruimte zijn voor gesprek. Misschien dat het daarom ook zo was dat ik destijds al druk was met het begeleiden van leerlingen, die het fijn vonden om door mij begeleid te worden.
Het afscheid van de laatste kapsalon eind 2020 was ook met heel veel fun. Hoe mooi was het om zonder gedoe en met veel fun een afscheidsfeestje te hebben. De kapsalon lag vol met glitters, we genoten van heerlijke pasta’s en pizza’s, wijn, Crème de Cassis en een cocktail uit een een kartonnen tap, volgens mij ‘Baya Beach Club’ genaamd. En niet op de achtergrond, maar op een stoel werd er gezongen:
… I said a hip hop the hippie to the hippie
To the hip hip hop and you don’t stop
The rock it to the bang bang the boogie
Say up jump the boogie, dig the rhythm of the boogie, the beat…
Januari 2001 startte ik met een opleiding tot secretaresse. Want toen ze vroegen wat ik het leukste vond om te doen, antwoordde ik: ‘Mensen helpen en mensen blij maken!’ Nu zeggen ze: ‘Ga de zorg in.’ Toen kon je nog secretaresse worden. En omdat ik mezelf nog mocht ontdekken hierin, zou ik gaan jobhoppen.
Tijdens mijn eerste jobhop kwam ik binnen bij het bedrijf waar ik 17 jaar lang heb verder mogen leren. Aan de ene kant werd een deel mij gegund om te leren. Maar als ik echt terugkijk op die 20 jaar, heb ik zelf wel de grootste invloed gehad op mijn eigen ontwikkeling. En ben ik dankbaar voor de mensen die naast mijn stonden, mij spiegelden of mijn verder hielpen. Want zonder mensen op jouw pad kom je nergens.
Terwijl er net een overname was geweest en het een zwart gat voor vele collega’s, mocht ik al meteen een en ander leren op gebied van personeel en organisatie. In nog geen drie maanden tijd zat ik al op kantoor van de directeur omdat je blijkbaar niet tijdens kantooruren je collega’s mag knippen, zag ik diverse eilanden in een pand en een mengelmoes van mopperende en vrolijke mensen. Daarnaast hadden we meteen te dealen met een overlijden van een collega, waarbij ik ook meteen leerde hoe belangrijk zorgvuldigheid daarin is. En ondanks dat ik een nieuwkomer was, liet ik op sommige momenten wel mijn stem horen.
Nu zijn we 20 jaar verder. Na veel vallen en opstaan, een mix van struggles en hele bijzondere, mooie doorbraken en successen, heb ik mijn eigen bedrijf, waarbij ik in 2021 echt nog meer de verdieping in mag gaan. De verdieping pak ik als adviseur allang. Maar de komende tijd ga ik meer delen over hoe ik het zie en waar ik naartoe wil. En het voelt goed om deze nieuwe stap te gaan maken.
Ubuntu, ik ben omdat wij zijn… Ik heb mijn eigen bedrijf, maar zoveel mensen om mij heen die mij steunen, die in mij geloven, die mij een schop onder mijn kont geven, die mij opdrachten geven en die opdrachten voor mij uitvoeren, die met mij samenwerken. Alles valt en staat met vertrouwen. Vertrouwen had ik zelf niet in de basis, maar ik heb wel geleerd om meer te mogen vertrouwen. Elke dag een beetje meer. En ik ben dankbaar voor de mensen om mij heen die er voor mij zijn en voor wie ik er mag zijn.
Dat is ook mijn grootste wens, dat iedereen er mag zijn. Dat je elkaar een beetje verder mag helpen, bijvoorbeeld alleen al door iemands ogen te openen door een gesprek. Door iemand vertrouwen te geven om iets te doen, zonder oordeel en met openheid naar elkaar te kijken. Niet altijd makkelijk, ik ben ook geen heilige. Maar als we met die intentie het nieuwe jaar kunnen starten, wie weet wat 2021 ons of de ander dan mag brengen.
De mensen die mij al wat langer kennen, weten dat wij niet aan kerstkaarten etc. doe. Maar dat we altijd kijken hoe we een extra goed doel kunnen steunen. Het mocht even duren, maar ineens wisten we het. Want wij hebben het geluk dat wij onze enorm lieve en trouwe labrador hebben, die ervoor zorgt dat we het gevoel hebben ergens voor te kunnen zorgen, die ons naar buiten neemt om mensen te ontmoeten, die ons blij maakt met een begroeting of grappige reacties. En die altijd een knuffel heeft voor ons, voor de mensen en kinderen om ons heen en ook voor de mensen op straat die het soms even nodig hebben om een hond te knuffelen. Want ook dat voelt hij aan.
Zo is er in Apeldoorn een jongedame heel hard aan het werk om geld op te halen voor een buddyhond. Want die vind je niet per toeval zoals wij met Django hadden. Het kost veel en zij doet er alles aan om in 2021 aan de slag te kunnen in een traject. Wat uiteindelijk natuurlijk heel veel invloed heeft op haar leven. Als je zo de regie pakt op waar jij invloed op hebt, dan verdien je het ook om gesteund te worden. Naast dat wij met hele hippe mondkapjes lopen, hebben wij besloten om ook een financiële bijdrage te leveren. En wij hopen dat zij in 2021 met meer vertrouwen haar pad verder mag bewandelen. Ze is te volgen op Instagram: https://instagram.com/op.weg.naar.een.buddyhond?igshid=1m8dtgymoysq0
Ik wens iedereen een hele fijne jaarwisseling toe. Anders dan anders, maar maak het niet minder gezellig. Daarin heb je zelf ook de regie. En maak er een mooi nieuw jaar van met elkaar!
